Forum Tutorowiczów

Beata

Kobieta wzięła do ręki książkę, którą przyniósł ze sobą sam Mistrz. Tom nie był wprawdzie nowy, ale z charakterystyczną okładką, po której bez trudu można było rozpoznać autora. Przeglądając pobieżnie strony, rozpoczęła rozmowę.
- Nie wydaje ci się podejrzane, że miliony osób na całym świecie zachwycają się twoją powieścią?
- Nie. Napisałem to co czułem, a że to samo odczuwa tyle osób, to dla mnie dowód na istnienie siły łączącej wszystkich ludzi, siły, którą można by nazwać potęgą człowieczeństwa.
- Nie wysilaj się na górnolotne stwierdzenia. To nie wywiad dla `Time`a`- zgasiła go spojrzeniem – sprytnie to sobie wykombinowałeś, wybrałeś wszystko co najlepsze z podręczników do psychologii, które w formie podręcznikowej już się ludziom mocno przejadły, napisałeś prostym językiem (ukłon w stronę osób z zanikiem procesów analitycznych) i dorzuciłeś elementy z Biblii- przerabiając na fantasy (ach, te gry komputerowe!). Te wszystkie Własne Legendy, Tajemnice Szczęścia i Język Wszechświata. Sukces murowany! Gratuluję! Tylko, wiesz, brakuje mi w tym wszystkim Ciebie.
-Ależ ja jestem! Podpisuję się pod każdą myślą, zdaniem, kropką. Ta powieść to ja.
- Właśnie. Podpisujesz się. Ty nie masz podpisywać się! Ty masz PISAĆ, tworzyć, odsłaniać się aż do bólu, poddać ocenie i zaryzykować bycie odrzuconym. Ty nie możesz pouczać. Nienawidzę, gdy ktoś mnie poucza, nawet w tak sprytny sposób jak ty, używając formy przypowieści. Ludzie dają się na to złapać, bo potrzebują Mędrców Nad Mędrcami, którzy powiedzą im jak żyć i po co. I to działa! Na 80% nieoczytanego społeczeństwa na świecie. Czy to twoje opowiadanie, to nie jest przypadkiem `Czarodziejska Góra` Thomasa Mann’a, albo `Ulyssess` Joyce’a w wersji uproszczonej? Niby to samo, a nie to samo!
- No ty nie dałaś się złapać, ty inteligencjo chodząca - Uśmiechnął się pod nosem – Ale wierz mi,
ta powieść jest ludziom potrzebna. I jestem szczęśliwy, że mogłem im ją dać. `Każdy może w niej
znaleźć coś dla siebie`, tak mówią. Czyż to nie jest najważniejszą funkcją literatury, być potrzebną,
czytaną, kochaną? Ale ciebie to i tak nie przekona. Twoja opinia jest cynicznie drwiąca – Zapalił papierosa – Czy ty naprawdę nie znalazłaś w tej opowieści nic, co zrobiłoby na tobie wrażenie?
-Znalazłam.
-Powiesz mi, co to jest?
-Powiem. Ale jeszcze nie teraz.